ناتوانی جنسی وضعیتی است که در آن مرد نمی تواند به نعوظ برسد و نمی تواند نعوظ را به اندازه کافی حفظ کند تا رابطه جنسی داشته باشد. اگرچه ناتوانی جنسی یک مشکل رایج در بین زوجین است، اما قابل درمان است.

در اکثر مردان، ناتوانی جنسی از طریق ناتوانی جنسی یا سایر اشکال ناتوانی جنسی ظاهر می شود، اما می تواند دائمی و پایدار باشد.

مواردی مانند بیماری مزمن، داروها، افسردگی، شانس و استرس آن را موقتی می کند و مطمئن است که اگر به آن مبتلا شوید، تا پایان عمر با آن زندگی نخواهید کرد.

کمک پزشکی همیشه در دسترس است. در بیشتر موارد پس از ملاقات با جراح مجرب کلیه و مجاری ادراری آموزش دیده، توصیه های لازم به شما داده می شود. باز هم به یاد داشته باشید که ناتوانی جنسی را می توان با موفقیت درمان کرد.

اختلال نعوظ چگونه رخ می دهد؟

برای اینکه بتوانید آلت تناسلی را درست کنید یا صاف کنید، قسمت های مختلف بدن باید هماهنگ باشند.

یک نفر نمی تواند منفجر شود فقط به این دلیل که می خواهد.

برای ایجاد نعوظ، تعامل بین روان انسان، مغز و سیستم عصبی مرکزی و محیطی، هورمون‌های خون، رگ‌های خونی از جمله سیاهرگ‌ها و شریان‌ها برای ورود جریان خون به آلت تناسلی و جلوگیری از نشت ضروری است. در هیئت مدیره.

وقتی همه این ابزارها با هم کار کنند؛ دو جسم سوراخ مانند نرم در داخل آلت تناسلی پر از خون می شود و آلت تناسلی به شدت سفت می شود.

به دلیل ناتوانی جنسی

ناتوانی جنسی می تواند ناشی از ناتوانی جسمی یا ذهنی باشد.

عوامل بسیاری مانع عملکرد نعوظ می شوند.

عفونت هر یک از اندام های فوق که در نعوظ نقش دارند باعث ناتوانی جنسی می شود.

به عنوان مثال، وقتی مردی استرس و افسردگی دارد یا نگران است که نمی تواند عمل دخول را انجام دهد، دچار معلولیتی می شود که به آن ناتوانی جنسی روانی می گویند.

در بیش از نیمی از موارد، ناتوانی در نتیجه بیماری یا جراحی و حوادثی است که باعث آسیب عصبی عروقی می شود.

داروها و عوامل هورمونی نیز می توانند نقش داشته باشند.

تاثیر دیابت

از جمله بیماری ها می توان به دیابت یا دیابت اشاره کرد که در هنگام میل جنسی و ناتوانی جنسی ناشی از دیابت باعث آسیب عروق خونی و اختلال در جریان خون آلت تناسلی می شود.

رعايت رژيم غذايي، ورزش بدني و كنترل دارويي قند خون زير نظر پزشك حاذق مشكل را حل مي كند، ولي اگر عارضه اي طولاني مدت باشد، علت ناتواني جنسي مزمن است كه درمان آن مشكل است.

تاثیر بر بیماری قلبی

یکی دیگر از علل ارگانیک بیماری قلبی عروقی است که در آن خونرسانی به آلت تناسلی کاهش می یابد و فرد نعوظ کافی ندارد.

علاوه بر این، گاهی اوقات سیاهرگ هایی که وظیفه نگهداری خون در آلت تناسلی را بر عهده دارند به خوبی کار نمی کنند و مرد نمی تواند نعوظ را به اندازه کافی حفظ کند تا به صمیمیت دائمی دست یابد.

به این حالت ناتوانی جنسی می گویند.

جراحی های بزرگ لگن برای مدیریت سرطان پروستات، مثانه و روده بزرگ، زیرا جراح سعی می کند تمام بافت اطراف سرطان را به طور کامل حذف کند، به رگ های خونی و اندام های مسئول افزایش و در نهایت ناتوانی آسیب برساند.

آسیب های نخاعی می تواند باعث ناتوانی شود زیرا مرکز این مفصل سیگنال هایی را از مغز به سایر قسمت های بدن ارسال می کند.

از جمله مواد شیمیایی که باعث ناتوانی جنسی می شوند، باید به داروهای ضد فشار خون و ضد افسردگی اشاره کرد.

به این نوع ناتوانی جنسی می گویند.

در واقع این پزشک است که توصیه های لازم را برای ادامه یا قطع دارو به شما می دهد و دادن دارو به تنهایی می تواند عوارض دیگری داشته باشد.

الکل همچنین باعث آسیب کبدی، اختلالات هورمونی و آسیب فیبرهای عصبی می شود و گاهی اوقات منجر به ناتوانی جنسی دائمی می شود.

اختلالات کلیوی و کبدی اغلب از نظر تغییرات هورمونی منجر به این عارضه می شود.

درمان ناتوانی جنسی با فوق تخصص اورولوژی امکان پذیر است.

اول، دو مرحله برای حل مشکل شما وجود دارد.

در مرحله اول پزشک باید علت را پیدا کند و در مرحله دوم پزشک به شما در انتخاب درمان مناسب کمک می کند.

پزشک چگونه علت را پیدا می کند؟

پس از پرسیدن سوالات کافی در مورد شروع و پیشرفت بیماری و همچنین وضعیت روانی بیمار، پزشک معاینه کاملی را انجام می دهد تا از درست بودن فشار خون، عملکرد عصبی و ساختار آلت تناسلی مطمئن شود.

سپس او می تواند آزمایش اختلال نعوظ شبانه در طول خواب را توصیه کند. این به تمایز بین علل طبیعی و علل روانی کمک زیادی می کند.

علاوه بر این، ممکن است نیاز به کنترل هورمون ها و وضعیت قند خون یا نحوه جریان خون به آلت تناسلی داشته باشد.

اگر مشخص شود که علت مشکل شما روانی یا روحی است، پزشک شما را به یک روانشناس یا روانپزشک مجرب ارجاع می دهد.

اگر علت ارگانیک باشد، روش های درمانی مختلفی از جمله قرص های مختلف، تزریق آمپول به عضله و حتی آلت تناسلی، دستگاه های مخصوص ایجاد نعوظ مصنوعی (ماشین وکیوم) و در نهایت جراحی و نصب آلت به شما پیشنهاد می شود. پروتز .

شکی نیست که هر یک از روش های فوق ویژگی های خاص خود را دارند که با توجه به توانایی های شما می توانند موثر واقع شوند.